Organisatorisch Platform van de Libertaire Communisten

Organisatorische Sectie


De algemene constructieve houdingen die hierboven zijn uitgedrukt vormen het organisatorisch platform van de revolutionaire krachten van het anarchisme.

Dit platform, dat een gedefinieerde tactische en theoretische oriëntatie bevat, schijnt het minimum te zijn waarrond het nodig en dringend is om alle militanten van de georganiseerde anarchistische beweging te verzamelen.

Haar taak is het rond zich alle gezonde elementen van de anarchistische beweging te groeperen in één algemene organisatie, actief en agerend op een permanente basis: de Algemene Unie van Anarchisten. De krachten van alle anarchistische militanten zouden moeten gericht worden op de creatie van deze organisatie.

De fundamentele principes van organisatie van een Algemene Unie van Anarchisten zouden als volgt moeten zijn:

1. Theoretische eenheid

Theorie vertegenwoordigt de kracht die de activiteit stuurt van personen en organisaties volgens een gedefinieerd pad naar een gedetermineerd doel. Uiteraard zou het gemeenschappelijk moeten zijn voor alle personen en organisaties die aansluiten bij de Algemene Unie. Elke activiteit van de Algemene Unie, zowel in het algemeen als in de details, zou in perfecte overeenstemming moeten zijn met de theoretische principes zoals beoefend door de Unie.

2. Tactische Eenheid of de Collectieve Methode van Actie

Op dezelfde manier zouden de tactische methoden die aangewend worden door de aparte leden en groepen binnen de Unie gemeenschappelijk moeten zijn. Dat wil zeggen in strenge overeenstemming met zowel als met de algemene theorie en tactiek van de Unie.

Een gemeenschappelijke tactische lijn binnen de beweging is van doorslaggevend belang voor het bestaan van de organisatie en de ganse beweging: het verwijdert het rampzalige effect van verschillende tactieken in oppositie met elkaar, het concentreert alle krachten van de beweging, geeft hen een gemeenschappelijke richting die leidt naar een vast doel.

3. Collectieve Verantwoordelijkheid

De praktijk van op eigen verantwoordelijkheid te handelen zou beslist moeten veroordeeld en afgewezen worden binnen de rangen van de anarchistische beweging. De velden van het revolutionaire leven, sociaal en politiek, zijn boven alles van nature diep collectief. Sociaal revolutionaire activiteit in deze velden kan niet gebaseerd zijn op de persoonlijke verantwoordelijkheid van individuele militanten.

Het uitvoerend orgaan van de algemene anarchistische beweging, de Anarchistische Unie, vastberaden optredend tegen de tactiek van onverantwoordelijk individualisme, introduceert binnen haar rangen het principe van de collectieve verantwoordelijkheid: de gehele Unie zal verantwoordelijk zijn voor de politieke en revolutionaire activiteit van elk lid; op dezelfde manier zal elk lid verantwoordelijk zijn voor de politieke en revolutionaire activiteit van de Unie als geheel.

4. Federalisme

Het anarchisme heeft altijd gecentraliseerde organisatie geweigerd, zowel op het vlak van het sociale leven van de massa's als in haar politieke actie. Het gecentraliseerde systeem steunt op de vermindering van de kritische geest, initiatief en onafhankelijkheid van elk individu en op de blinde onderwerping van de massa's aan het 'centrum'. De natuurlijke en onvermijdelijke consequenties van dit systeem zijn slavernij en de mechanisatie van het sociale leven en het leven van de organisatie.

Tegenover het centralisme heeft het anarchisme steeds het principe van het federalisme betuigd en verdedigd, dat de onafhankelijkheid en het initiatief van de individuen en de organisatie verenigt in dienst van de gemeenschappelijke zaak.

Door het idee van de onafhankelijkheid en de hoge graad van rechten van elk individu te verenigen met de sociale noden en noodzakelijkheden, opent het federalisme de deur naar elke gezonde uiting van de mogelijkheden van elk individu.

Maar nogal vaak is het federalistische principe misvormd in de anarchistische rangen: het is al te vaak verstaan als het recht, boven alles, om zijn eigen 'ego' te manifesteren, zonder verplichting om rekenschap te geven in verband met plichten tegenover de organisatie.

Deze valse interpretatie heeft onze beweging in het verleden gedesorganiseerd. Het is tijd om hier een eind aan te stellen op een standvastige en onomkeerbare manier.

Federatie betekent de vrije overeenkomst van individuen en organisaties om collectief te werken naar een gemeenschappelijk objectief toe.

Niettemin zullen zo een overeenkomst en de federatieve unie die erop gebaseerd is, alleen werkelijkheid worden, in plaats van fictie of illusie, op de onvoorwaardelijke condities dat alle deelnemers aan de overeenkomst en de Unie de ondernomen taken tot het uiterste vervullen, en zich schikken naar de gemeenschappelijke beslissingen. Hoe sterk de federalistische basis waarop het gebouwd is ook mag zijn, in een sociaal project kunnen er geen beslissingen genomen worden zonder hun uitvoering. Het is zelfs nog minder toelaatbaar in een anarchistische organisatie, die uitsluitend verplichtingen op zich neemt met betrekking tot de arbeiders en hun sociale revolutie. Bijgevolg, terwijl het federalistische type van anarchistische organisatie de rechten van elk lid erkent op onafhankelijkheid, vrije meningsuiting, individuele vrijheid en initiatief, vraagt ze van elk lid om vastgelegde organisatorische taken uit te voeren, en eist ze uitvoering van gemeenschappelijke beslissingen.

Alleen op deze voorwaarde zal het federalistische principe tot leven komen, en de anarchistische organisatie correct functioneren, en zichzelf sturen naar het gedefinieerde doel.

Het idee van de Algemene Unie van Anarchisten stelt het probleem van de coördinatie en samenloop van de activiteiten van alle krachten van de anarchistische beweging.

Elke organisatie die aansluit bij de Unie vertegenwoordigt een levende cel van het gemeenschappelijke organisme. Elke cel zou haar secretariaat moeten hebben, dat op theoretische wijze het politieke en technische werk van de organisatie uitvoert en leidt.

Met het oog op de coördinatie van de activiteit van alle bij de Unie aangesloten organisaties zal een speciaal orgaan worden gecreëerd: het uitvoerend comité van de Unie. Het comité zal belast zijn met de volgende functies: uitvoering van de beslissingen genomen door de Unie die haar toevertrouwd zijn; de theoretische en organisatorische oriëntatie van geïsoleerde organisaties, consistent met de theoretische posities en de algemene tactische lijn van de Unie; het monitoren van de algemene toestand van de beweging; het onderhoud van werkings- en organisatorische banden tussen alle organisaties in de Unie; en met andere organisaties.

De rechten, verantwoordelijkheden en praktische taken van het uitvoerend comité worden vastgelegd door het congres van de Unie.

De Algemene Unie van Anarchisten heeft een concreet en vastgelegd doel. In naam van het succes van de sociale revolutie moet ze voor alles de meest revolutionaire en meest kritische elementen onder de arbeiders en boeren aantrekken en opnemen.

Als anti-autoritaire organisatie die de sociale revolutie promoot en streeft naar de afschaffing van de klassenmaatschappij, hangt de Algemene Unie van Anarchisten in gelijke mate af van de twee fundamentele klassen van de maatschappij: de arbeiders en de boeren. Ze legt een even grote klemtoon op het werk van de emancipatie van deze twee klassen.

Wat betreft de arbeidersvakbonden en de revolutionaire organisaties in de steden, zal de Algemene unie van Anarchisten al haar inspanningen moeten toeleggen op het worden van hun pionier en hun theoretische gids.

Ze neemt dezelfde taken op zich wat betreft de uitgebuite boerenmassa's. De Unie streeft naar de realisatie van een netwerk van revolutionaire economische boerenorganisaties, wat meer is, een specifieke boerenunie, gebouwd op anti-autoritaire principes, die dezelfde basisrol spelen als de revolutionaire arbeidersvakbonden.

Geboren uit de massa van het werkende volk, moet de Algemene Unie deelnemen aan alle uitingen van haar leven, hen bij elke gelegenheid de geest van organisatie brengen, doorzettingsvermogen en offensief. Alleen op deze manier kan ze haar taak vervullen, haar theoretische en historische missie in de sociale revolutie van de arbeid, en de georganiseerde voorhoede worden van haar emancipatieproces.

Nestor Makhno, Ida Mett, Pjotr Arsjinow, Valevsky, Linsky
1926


Back to Index

See also: Anarchist Platform


Source: Workers Solidarity Movement

Return to The Nestor Makhno Archive

Other pages connected to this site:

Anarchist Groups & Organizations

An Anarchist Reader

L@ Pagin@ di nestor mcnab